Żeby zmienić pracę, zawód, lub założyć własną działalność, należy najpierw odnaleźć właściwy dla Ciebie kierunek zawodowy. Aby to zrobić, musisz poznać siebie, to, kim jesteś i czego chcesz. Niestety, nie ma drogi na skróty, tylko przez Twój własny rozwój.

Na etapie poszukiwań Twojego kierunku zawodowego możesz podjąć następujące działania w zakresie poznawania siebie – próbuj różnych rzeczy, które Cię ciekawią, idź za swoimi zainteresowaniami, rozwijaj swoje hobby i pasje, zmieniaj stanowiska pracy, obserwuj, co bardziej lubisz robić, a co mniej, do czego masz dryg i naturalne talenty, a do czego się nie nadajesz i to jest OK. Odnajdź to, co Cię fascynuje i sprawia Ci radość: zainteresowania, hobby, pasje, a kiedy już to znajdziesz, rozwijaj to i bądź w tym coraz lepsza. Poznaj swoje mocne strony i to, do czego masz naturalne predyspozycje oraz poznaj to, w czym jesteś dobra. To Cię wzmocni i da Ci większą wiarę w siebie. Pracuj też nad sobą i swoimi przekonaniami, które mogą Cię blokować przed zmianą.

Kiedy masz już swoje pasje, wiesz, w czym jesteś dobra, to kolejnym etapem jest przekucie tego w pomysł na Twój kierunek zawodowy (zawód lub biznes), który da Ci korzyści finansowe. To jest temat, w którym się specjalizuję i to, w czym pomagam kobietom. Dlatego w tej grupie znajdziesz wiele wskazówek na ten temat, np. w poście, który pojawi się na grupie w ten czwartek.

Kiedy masz już pomysł na swój nowy zawód, opierający się na Twoim potencjale, kolejnym etapem jest stworzenie planu działania i podjęcie działań, które doprowadzą Cię do Twojego nowego zawodu, czy na etacie, czy we własnej działalności, np. uzupełnienie kompetencji przydatnych do nowego zawodu, czyli wiedzy (przez kursy, szkolenia, szkoły, lektury) oraz zdobywanie praktyki. To jest etap, który będzie wymagał od Ciebie czasu, energii i wytrwałości, co wiem z własnego doświadczenia zmiany zawodowej. Polecam na tym etapie budować swoją motywację, poprzez m.in. określenie i zapisanie sobie Twojego celu głównego i korzyści wynikających dla Ciebie z tej zmiany.

Jeśli idziesz w kierunku własnej działalności, to masz jeszcze przed sobą dodatkowy etap – zdobycia wiedzy z zakresu prowadzenia własnego biznesu. To jest twarda wiedza, której nie znajdziesz w tej grupie. Jest wiele innych grup, które uczą, jak robić własny biznes, kiedy już masz wykrystalizowany pomysł na siebie. Ta wiedza będzie Ci niezbędna, więc zainwestuj w nią.

Na wszystkich tych etapach polecam Ci również pracę nad poczuciem własnej wartości i wiarą w siebie, która jest bardzo ważna, aby wytrwać w tej zmianie, która jest zmianą długofalową, jak się już zapewne domyślasz lub tego doświadczasz.

PRAKTYKA

Odpowiedz sobie na pytania:

Na jakim etapie zmiany zawodowej jestem?
Jakie działania mogę podjąć na tym etapie zmiany? Zrób listę działań.
Zrób swój plan działania z terminami na najbliższe 3 miesiące.

Zła wiadomość jest taka, że trudno jest pozbyć się całkowicie lęku przed zmianą. To by bowiem świadczyło o tym, że jesteś niezwykłym człowiekiem, bo jak mówię, nie boją się tylko psychopaci i ludzie oświeceni. Dobra wiadomość jest taka, że nawet jeśli w najbliższej przyszłości nie planujesz zostać psychopatą, ani nie zmierzasz ku oświeceniu, to możesz oswoić swój lęk i sprawić, by się zmniejszył.

Aby to zrobić, po pierwsze sięgnij po swoją Moc, czyli odkryj w sobie wszystko, co silne, wyjątkowe i dobre. Odnajdź i rozpoznaj swoje naturalne talenty, umiejętności, to, w czym jesteś dobry/a, co dobrego robisz dla innych, swoje pasje i wartości. Kiedy poznasz swoją moc, z którą przychodzisz na ten świat, przyjdzie też odwaga, a lęk się zmniejszy.

Po drugie, zrozum, że lęk jest wytworem Twojej wyobraźni, jest nierealny i dotyczy przyszłości, której nie jesteś w stanie przewidzieć. Uświadom sobie, że to tylko Twój umysł boi się zmiany, nie Ty jako świadoma istota. Umysł jest płochliwy, nie lubi zmian, lubi status quo, a Ty chcesz zmiany, więc umysł próbuje Cię od niej odciągnąć, tworząc lęk. Jesteś silniejsza od lęku, to Ty decydujesz o tym, czy pozwolisz, aby lęk Cię sparaliżował i trzymał w miejscu, czy podejmiesz działania pomimo strachu.

Po trzecie, z każdym kolejnym działaniem wzmacniasz się, udowadniasz sobie, że potrafisz, masz coraz większe poczucie sprawczości, a lęk się zmniejsza. Im bardziej będziesz odwlekać swoje działanie w kierunku zmiany, tym lęk będzie silniejszy. Pamiętaj, że jeśli jesteś świadoma swoich myśli i emocji, to zawsze masz wybór, czy lękać się i stać w miejscu, czy działać z nadzieją i ufnością w to, co przynosi Ci życie. Działaj pomimo lęku.

Często słyszę po moich warsztatach i wykładach, że ich uczestnicy dochodzą do wniosku, że aby odkryć i zmienić swój kierunek zawodowy, muszą zakasać rękawy i zacząć działać, i to często inaczej niż do tej pory. To prawda, jakakolwiek zmiana wymaga działania, a do tego jest potrzebna silna motywacja, paląca potrzeba. Jeśli masz wystarczająco dość swojej dotychczasowej sytuacji zawodowej, podejmiesz działania. Nie czekaj więc na idealny moment na zmianę, on nigdy nie nadejdzie. Zrób plan i zacznij działać w kierunku Twojej zmiany. Jak zmotywować się do działania? Dam Ci kilka wskazówek w środę na fanpage’u.

Działanie w zmianie oznacza wychodzenie ze swojej strefy komfortu, z tego, co znamy i wchodzenie w to, czego nie znamy. Kiedy zaczynałam prowadzić swoje pierwsze warsztaty, nogi się pode mną uginały, cała drżałam ze strachu, że nie wyjdzie tak, jak bym chciała. Jednocześnie wiedziałam już wtedy, że mam w ten sposób pomagać innym. Działały wtedy u mnie strach przed wystąpieniami publicznymi, ogromny lęk przed oceną i mój perfekcjonizm. Z perspektywy czasu myślę, że wtedy nauczyłam się być odważna i robić to, co sprawia mi dyskomfort dla wyższego celu. Chciałam zmienić swoje życie, swój zawód, w przyszłości otworzyć własną działalność, spełniać się w swojej pracy. Jednak żeby to zrobić, musiałam nauczyć się bycia odważną i robić różne, nowe dla mnie rzeczy. To oznaczało też pracę nad moimi przekonaniami o sobie i przez to mój rozwój.

PRAKTYKA

Zrób w tym tygodniu 1 rzecz, której się obawiasz z jakichś powodów i której zrobienie stanowi dla Ciebie choćby małe wyzwanie i wymaga odwagi. Uwierz, że jeśli będziesz robić takie rzeczy częściej, wyćwiczysz w sobie odwagę, która przyda Ci się i w życiu osobistym, i w Twojej zmianie zawodowej.

Pytanie/problem:

Obrałam już swój nowy kierunek zawodowy. Staram się wygospodarować czas na naukę, ale obecne stanowisko wysysa ze mnie całą energię. Już od dłuższego czasu nie robię nic dla siebie, a w domu jestem nieobecna. Mam trzydzieści kilka lat, a czuję się na 100. Jak znaleźć motywację do zmiany zawodowej, jeśli jest się zawodowo wypalonym? Czy zwolnienie lekarskie uzasadnione wypaleniem to powód do wstydu?

Moja odpowiedź:

Przede wszystkim gratuluję Ci, bo już przeszłaś długą drogę rozwoju, w której odnalazłaś właściwy dla Ciebie kierunek zawodowy i zaczęłaś działać w kierunku zmiany, co wcale nie jest proste. Zobacz, ile już dla siebie zrobiłaś i doceń siebie za to, pogratuluj sobie. J

Nie daję gotowych rozwiązań, bo każdy człowiek jest inny i ma inną sytuację. Natomiast mogę podzielić się moim doświadczeniem i powiedzieć Ci, na jakie pytania powinnaś sobie odpowiedzieć, aby dojść do najlepszego dla siebie rozwiązania.

Z mojej perspektywy zmiany zawodowej, którą sama przeszłam, motywacja, czas, energia, wytrwałość i wiara są niezwykle ważne, aby z powodzeniem przejść tę zmianę. Nie znam szczegółowo Twojej sytuacji, ale z tego, co piszesz, to głównymi Twoimi wyzwaniami teraz są czas i energia. Widzę też, że szukasz sposobów, w jaki sposób wygospodarować te zasoby. Zwolnienie lekarskie od lekarza pierwszego kontaktu lub psychiatry, uzasadnione wypaleniem zawodowym i jego następstwami takimi jak nerwowość, nerwica, bezsenność, depresja, lub inne stany pośrednie, to jeden ze sposobów na złapanie oddechu, regenerację sił i odzyskanie równowagi psychofizycznej. Ponadto daje Ci też czas na zastanowienie się, jak tę zmianę chcesz przeprowadzić.

Czasem wystarczy tydzień, dwa, aby dojść do siebie i przemyśleć sprawę samodzielnie lub z najbliższą osobą. Innym razem potrzeba więcej czasu i wsparcia specjalisty: psychologa, coacha, psychiatry, psychoterapeuty. Czy to jest powód do wstydu? Dla mnie absolutnie Nie. Sama korzystałam ze wsparcia grupy terapeutycznej, coachów i mentorów, kiedy przechodziłam moje wypalenie zawodowe, poszukiwania swojej nowej ścieżki zawodowej, a potem swoją zmianę zawodową i nie wstydzę się o tym pisać.

Kiedy potrzebujesz pomocy poproś o nią, dlaczego masz radzić sobie z tym sama?

Aby zmienić swoją sytuację zewnętrzną, najpierw musisz zmienić swoją perspektywę, podejście i priorytety, czyli to, co masz w głowie i w sercu. Jeśli jesteś w tym miejscu, to znaczy, że obecna praca jest dla Ciebie, jak do tej pory, priorytetem nr 1. Ponad Tobą, Twoim odpoczynkiem (może nawet i zdrowiem?), Twoim czasem wolnym, ponad Twoimi bliskimi. Jak to się stało? Najpierw zrozum, jak doszłaś do punktu, w którym teraz jesteś, zanim zaczniesz generować rozwiązania.

Zmień swoje priorytety, jeśli chcesz zmienić swoje życie i swoją pracę. Zrób listę swoich priorytetów na ten moment. Co jest dla Ciebie teraz ważne? Obecna praca, zmiana, pracy, zdrowie, rodzina, pasje, przyjaciele? Ułóż w kolejności swoje priorytety w dwóch listach. Na pierwszej wypisz je w takiej kolejności, jaka jest teraz. Na drugiej nadaj im taką kolejność, w jakiej chciałabyś je widzieć.

Co musi stać się Twoim priorytetem, abyś zmieniła zawód/pracę? A co możesz sobie odpuścić i w jakim stopniu?

Kolejne pytanie, jakie możesz sobie zadać, to w jaki sposób znajdziesz czas i energię na naukę, a potem praktykę do nowego zawodu? Jakie masz opcje? Na przykład:

1. Czy możesz delegować zadania tak, aby praca była dla Ciebie lżejsza? Czy możesz zorganizować sobie asystenta lub wynegocjować z szefem osobę do pomocy?

Nie odpowiadaj od razu „Nie, to niemożliwe.”. Idź i porozmawiaj, zawalcz o to.

2. Czy bierzesz pod uwagę zredukowanie swojej pracy na ¾ etatu, albo nawet na ½ etatu, jeśli sytuacja osobisto-materialna Ci na to pozwala?W ten sposób zyskujesz czas na naukę i praktykę do nowego zawodu.
3. Czy możesz zmienić stanowisko w obrębie firmy, albo pracę na taką, która będzie pochłaniała o wiele mniej Twojej energii niż obecna praca? Nawet jeśli to będzie niższe stanowisko, niż miałaś do tej pory?
   Przykład: Jedna z klientek, która przyszła na moje warsztaty, świadomie zmieniła wyczerpującą pracę z managera w korporacji, na pracę w Starbucks, gdzie pracowała pół roku. W ten sposób zyskała czas i energię na naukę i praktykę do nowego zawodu oraz przygotowanie do prowadzenia własnej działalności. To był jej pomysł na pozyskanie czasu i energii w zmianie. Poświęciła swoje ego i część zarobków (mogła sobie na to pozwolić), dla wyższego celu i osiągnęła, to co chciała.

Opcji jest więcej. Twoim zadaniem jest otworzyć się mentalnie, wypisać wszystkie możliwe opcje i znaleźć tę najlepszą w Twojej sytuacji. Przedyskutuj opcje z bliskimi Ci osobami, zrób burzę mózgów.

Odpowiedz sobie też na pytanie, czego się obawiasz przy różnych opcjach? Często przed zmianą blokują nas nasze myśli/przekonania i emocje. Obawiamy się, że będzie nam wstyd albo spotkamy się z niezrozumieniem i krytyką tego, co robimy. Obawiamy się poczucia winy, które wynika z naszych przekonań o sobie, np. „Jak to, ja taka odpowiedzialna i niezawodna osoba zostawię mój zespół, zawiodę szefa/szefową? Jak oni sobie poradzą beze mnie?” „Co powie mój przełożony, koledzy z pracy?” „A jak powiem przełożonemu o mojej chęci zmiany na ¾ etatu (żeby coś wynegocjować, to musisz coś powiedzieć, albo możesz kłamać, albo powiedzieć prawdę) i zwolni mnie w trybie natychmiastowym?” „Czy budżet domowy wytrzyma moją zmianę i pracę na ½ etatu?”.

To są blokady mentalne, które trzeba sobie uświadomić, zmierzyć się z nimi i przepracować. Jeśli pojawiły się u Ciebie, to zachęcam do indywidualnej pracy samodzielnej lub ze specjalistą. W każdym przypadku, z którym się spotkałam, zmiana zawodowa była i jest procesem rozwojowym.

Ponadto do zmiany motywuje jasno określony w czasie cel i rozpisany plan działania. Samo myślenie o opcjach, celu i działaniach nie wystarcza. Znajdź czas (daj sobie czas, masz do tego prawo) najpierw na odpoczynek i złapanie dystansu, a potem na kompleksowe przemyślenie, zaplanowanie i rozpisanie, jak Twoja zmiana ma wyglądać, tak jakbyś podeszła do projektu pt. zmiana zawodowa. Jeśli potrzeba, poproś o pomoc.

Kończąc, zaznaczam, że to moja perspektywa i weź z niej dla siebie tyle, ile chcesz. Trzymam za Ciebie kciuki i wierzę, że uda Ci się znaleźć swoje rozwiązanie i drogę do zmiany.

Jest oczywistym, że aby zmienić swoją sytuację zawodową (zmiana zawodu/otwarcie własnej działalności) trzeba mieć potrzebę i tego naprawdę chcieć. Jednak na własnej skórze przekonałam się, że chcieć, to nie znaczy móc. To jest proces długofalowy, który należy liczyć w latach, dlatego naucz się sama siebie motywować.

Oto moje wskazówki, jak zmotywować się do działania w zmianie.

1. Określ swój cel i stwórz plan działania

Żeby skupić swoją uwagę, polecam Ci mieć jasno określony cel i rozpisać sobie plan działań z terminami, które doprowadzą Cię do Twojego celu. Zmianę zawodową należy podzielić na etapy, aby Cię nie przytłoczyła. Jest etap poszukiwań swojego kierunku zawodowego, kiedy go już znajdziesz, przechodzisz do etapu działania w kierunku zmiany.

W etapie poszukiwań możesz podjąć działania w zakresie poznawania siebie – próbuj różnych rzeczy, które Cię ciekawią, idź za swoimi zainteresowaniami, rozwijaj swoje hobby i pasje; zmieniaj stanowiska pracy, obserwuj, co bardziej lubisz robić, a co mniej, do czego masz dryg, a do czego się nie nadajesz. Odnajdź to, co Cię fascynuje i sprawia Ci radość. Kiedy już to znajdziesz, rozwijaj to i bądź w tym coraz lepsza.

Na etapie działania w kierunku zmiany najczęstszym działaniem jest uzupełnianie po pierwsze wiedzy przydatnej do nowego zawodu (kursy, szkolenia, lektury, szkoły) oraz zdobywanie praktyki. To jest etap, który będzie wymagał od Ciebie czasu, energii i wytrwałości. Polecam na tym etapie budować swoją motywację m.in. poprzez określenie swoich celów szczegółowych, które doprowadzą Cię do Twojego celu głównego.

2. Zrób listę korzyści po osiągnięciu Twojego celu

Kolejna rzecz, którą możesz zrobić, kiedy tracisz motywację, to przypomnienie sobie, po co robisz to, co robisz, jaką będziesz mieć nagrodę i jakie korzyści, kiedy zrealizujesz swój cel. Na przykład: Jak będziesz się czuć, kiedy „to” zrobisz? Jak zmieni się Twoje życie na lepsze? Zrób listę korzyści, zapisz sobie wszystkie, które przychodzą Ci do głowy i wracaj do tej listy zawsze wtedy, kiedy czujesz, że Ci się nie chce. Uwaga: Korzyści muszą do Ciebie przemawiać, żeby Cię motywowały.

Uwaga: Jeśli trudno Ci znaleźć te korzyści, to znaczy, że albo możesz nie być jeszcze gotowa na zmianę, albo postawiłaś sobie niewłaściwy dla Ciebie cel, albo działają Twoje przekonania, które blokują Cię przed zmianą.

3. Znajdź motywujące grupy, spotkania grupowe lub indywidualne

Znajdź grupę ludzi i środowisko, które będą Cię wspierać i motywować do zmiany zawodowej i do podejmowania działań. Motywujące mogą być grupy na Facebooku, spotkania grupowe na żywo oraz indywidualne, np. coaching lub mentoring.