Nie wierzę w przypadki. To My tworzymy naszą rzeczywistość. Codziennie wybieramy scenariusz naszego życia. Oczywiście, są pewne rzeczy, na które nie mamy wpływu, jednak są raczej związane ze światem zewnętrznym, poza nami. Natomiast to życie, które my prowadzimy, jest w zasięgu naszej mocy twórczej, którą posiada każdy.
Przekonuję się o tym raz za razem. Kiedyś myślałam inaczej, że życie jest dziełem przypadku, a ja jestem… hmm…marionetką, ofiarą, która na niewiele ma wpływ. To się zmieniło wraz z moimi doświadczeniami i rozwojem.
To nie jest łatwa świadomość, raczej trudna, bo nakłada na mnie odpowiedzialność za to, jak wygląda moje życie, czy jestem szczęśliwa, czy nie. To ja tworzę moją rzeczywistość – to, co myślę, to, co czuję, to, czego mam świadomość i to, co robię. Następnie poprzez działania buduję mój świat – moją rodzinę, otoczenie, miejsce, w którym mieszkam, moją pracę, siebie jako człowieka.
Jasna strona medalu jest taka, że mogę być szczęśliwa i tworzyć mój własny, dobry dla mnie świat. Ciemniejsza i mniej atrakcyjna strona medalu jest taka, że tylko własną pracą – rozwojem i działaniem – mogę zbudować moje szczęście, we wszystkich obszarach mojego życia, po kolei. Robię to od siedmiu lat, bo nikt tego za mnie nie zrobi. Jest też poczucie szczęścia i satysfakcji, które coraz częściej odczuwam podczas tej drogi, pomimo wszelkich trudności w życiu i w pracy.
Celowo piszę o sobie, bo nie chcę Ci narzucać mojego podejścia do życia. Możesz podzielać mój punkt widzenia, ale możesz się też z nim nie zgadzać.
Co bierzesz dla siebie z tego tekstu?
Napisz pod postem swoje wnioski albo zostaw mi lajka, jeśli ten tekst przypadł Ci do gustu.
P.S. Jeśli czujesz, że to jest dla Ciebie właściwy czas, aby wziąć odpowiedzialność za swoje życie zawodowe, a Twoje mocne strony, talenty i zainteresowania przekuć we właściwy pomysł zawodowy na Ciebie, to mogę Ci w tym pomóc. W jaki sposób? Zajrzyj na moją stronę do działu Jak pomagam.